Quan Robèrt ges damb sa pairin a cercar es tresaurs deth bòsc, non sap pas qu’aquerò que trobaràn ei fòrça mès meravelhós qu’aquerò que s’auesse podut imaginar... Aguesta ei era istòria d’un mainatge qu’apren quines son es vertadères riqueses qu’era natura mos aufrís. A partir d’un recit senzilh e emocionant, descorbiratz, amassa damb eth protagonista, era fauna e era flòra de quauqui bòsqui.
Pere Martí: Neishí er an 1952 en Sant Quirze de Besora, un pòble dera Plana de Vic. Quan de petit me demanauen qué volia èster quan siguessa gran tostemp didia que mèstre. E n’è estat mès de quaranta ans. Ara sò jubilat e pogui hèr causes que tanben m’agraden fòrça, com ara liéger, escríuer o viatjar. D’escrivan, non pensaua pas que’n seria, mès era insisténcia des mèns hilhs entà que les condèssa e escriuessa condes, me i an hèt a dedicar. Ara ja è publicat un trenteat de libres, e quauqu’uns anau estat transcrits ath braile e tradusits a diuèrsi idiòmes.
Anna Mongay: Me formè ena facultat de Bères Arts de Barcelona e des der an 2000 me dediqui professionaument ara illustracion. Collabòri abituaument ena editoriau dera revista Vèrtex, en Cavall Fort e en El Tatano, damb ua plana de comics entà mainatges e mainades. Tanben è trebalhat en libres de tèxte, condes, poemaris e jòcs. E è estat mèstra de plastica en primària e ena segondària mès de 15 ans.
